| ฆานโรโค | [คานะโรโค] น. กลุ่มโรคหรืออาการซึ่งเกิดขึ้นที่จมูก และประสาทรับรู้กลิ่น ที่เรียกตามสมุฏฐานเบญจอินทรีย์ (มาจากคำว่า ฆานะ แปลว่า จมูก ประสาทที่รับรู้กลิ่น และ โรโค แปลว่า โรค) |
| ฆานะโรค | [คานะโรก] น. ริดสีดวงประเภทหนึ่ง เกิดในจมูก ผู้ป่วยจะหายขัด มีเม็ดขึ้นในจมูก เมื่อเม็ดนั้นแตก จะทำให้ปวดแสบปวดร้อนมาก น้ำมูกไหลอยู่ตลอดเวลา ลมหายใจมีกลิ่นเหม็น เป็นต้น ดังตำรายาศิลาจารึกในวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม [๔/๒๖๓] ตอนหนึ่งว่า "... ลำดับนี้จะกล่าวด้วยนัยหนึ่งใหม่ ว่าด้วยลักษณะหฤศโรค อันชื่อว่าฆานะ กล่าวถึงโรคริดสีดวงอันบังเกิดขึ้นในนาสิกนั้น เป็นคำรบ ๓ มีอาการกระทำให้หายใจขัด บางทีเป็นเม็ดยอดขึ้นในนาสิกแล้วแตกลำลาบออกเหม็นคาวคอ กระทำพิษให้ปวดแสบปวดร้อนเป็นกำลัง บางทีให้น้ำมูกไหลอยู่เป็นนิจ ใสดุจน้ำฝน ให้เหม็นคาวคอยิ่งนัก ฯ ..." , ริดสีดวงจมูกก็เรียก |
ข้อมูลจาก พจนานุกรม ศัพท์แพทย์และเภสัชกรรมแผนไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พิมพ์ครั้งที่ ๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น